Nog één dag Laos

Nog een dag Laos.

We zitten in de bus naar Pakse, nagenietend van prachtige dagen op de 4000 islands. Wim heeft er al over geschreven, dus herhaal ik dat maar niet meer. 

Wim en ik hebben er vaak over gesproken wat doet het toerisme met een land. Mensen die uit het rijke westen komen om hier goedkoop vakantie te vieren. Er komen heel veel jonge Backpackers. Ik begrijp dat er een aantal zijn die niet meer dan €4,- per dag uitgeven. Veel van jongeren zien er sexy en uitdagend uit. Laos is een boeddhistisch land en is op gebied van kleding en gebruiken best wel conservatief.

Ik betrap ons er ook weleens op dat we ons druk maken over een euro meer of minder. Één euro is 10.000 kip. Als je die bedragen in de portemonnee hebt lijkt het heel wat. En zo ga je het ook beleven. Grappig hoe je werkelijkheid veranderd. Totdat je uitrekent dat je afgelopen 2 nachten voor 200.000 kip hebt overnacht en dat is €16,-. Ik heb voor mezelf op de fiets bedacht dat je hier makkelijk als rijke stinkerd (miljonair?) kunt leven. Geen zorgen Ingrid dat ga ik niet doen, want we leven in een heel goed land.

Maar de invloed van toerisme, smartphone en tv zal dit land beïnvloeden. Daar valt mijn inziens niet aan te ontkomen. Nu zie je hier dat er nog veel plaatselijke mensen er geld aan verdienen.

Wim en ik vragen ons af hoeveel resorts er zijn over 10 jaar in dit gebied . In de bus zag ik een toerist met een grote tablet Netflix kijken, want vele nemen hun hebben houden mee om zo hun eigen gerieflijk leventje te kunnen voortzetten. 

Laos is nog een redelijk authentiek land, maar als fietser merk hoe groot het verschil is tussen gebieden waar toeristen komen en waar niet.

Afgelopen weken hebben we gemerkt hoe leuk het is om als bijna enige toeristen rond te fietsen.

De paradox is dan ook weer als je medefietsers ontmoet. 

Met al dat papieren geld vergis je weleens, maar ik word altijd op een eerlijke manier daarin geholpen. 

In Laos heb ik nauwelijks irritatie of onhebbelijkheden gezien. Men bedankt vaak met een buiging. Eerlijkheid heb ik ook vaak ontmoet. 

Krijg het extra geld terug terwijl ik niet had gemerkt. 

Nou begrijp ik de uitdrukking waar de Franse slag vandaan komt(vroegere kolonie Frankrijk). Over het algemeen zijn de hotels en guesthouses wel schoon, althans ik heb zelden het gevoel dat het vies was. Maar hoe ze het sanitair hebben aangelegd. De wc spoelt niet door, de wastafel lekt enorm, de douche geeft geen warm water of nauwelijks druk. Wij komen uit de kampeer wereld, dan ben je wat minder kritisch. Maar of alle toeristen dat zijn?

Nog even In Pakse rondgestruind. Maar behalve een mooie tempel en goed Indiaas restaurant heb ik weinig bijzonderheden gezien. Misschien ook wel oorlogsschade Amerikaanse bombardementen? Het is 's middags ook wel warm zo'n 35 graden. 

Tot slot voor mij en Ingrid nog een fijn bericht.

We kunnen het vliegtuig van 5 maart nemen, zodat ik waarschijnlijk op vrijdag 6 maart thuis kom. Twee dagen voor de geboortedag van Rik, zodat we de rouw samen kunnen delen.