Impressie Laos

Woensdag 5 februari was voor ons een rustdag.
Dit had een dag met een inspirerende activiteiten moeten worden. Volgens AWOL, onze reisorganisatie zou er in Gnommalath de nodige activiteiten zijn, zoals kajakken en excursies in het Nationale park. Het was een uitgestorven dorp en we kregen slechts een schouderophaling bij onze vragen. We zijn dus maar zelf de bush ingetrokken en hebben een wandeling van een uurtje of 3 gemaakt. Laos is dunbevolkt, je komt dus praktisch geen mens tegen.
Een aardige wandeling zonder echte hoogtepunten. De middag hebben we lezend en praktisch doorgebracht. Vandaag hebben we onze krachten dus kunnen sparen.

Wat meer over Laos.
Er is híer maar 1 partij en dat is de communistische partij. Het lijkt er wel op dat de oude dogma's door de tijd wordt ingehaald. Dat heeft enerzijds te maken met een natuurlijke ontwikkeling (zoals bij ons in de zestiger en zeventiger jaren ) en anderzijds het Internet. De meerderheid van de jongeren heeft een smartphone, bij de ouderen is dat een stuk minder. In wezen kunnen de Laotianen dus zien, hoe het in de rest van de wereld er aan toe gaat. En de overheid vindt het goed, net zo dat ze enigszins het idee van de geleide economie hebben losgelaten, denk ik. Waar leidt dat toe: ik heb op het platteland de bittere armoede gezien, en anderzijds zie ik dat het autopark voor minstens 60% bestaat uit de grote SUV's. Dit soort grote tegenstellingen wordt door de regering blijkbaar getolereerd. Of zijn het de hogere partijbonzen die in die SUV's rijden? Schrijnend die tegenstellingen. De armere mensen zijn afhankelijk van de handel, landbouw en veeteelt. In Vietnam is dat ca 60% van de bevolking, ik denk dat Laos ook minstens op dat percentage zit.
Industrieën kom je bijna niet tegen. Jammer dat de planeconomie in bijna alle communistische landen niet tot veel succes hebben geleid. Niet dat ik zo'n groot voorstander ben van het kapitalistische systeem ben.
Ik moet wel toegeven dat ik dankzij het kapitalistische systeem in staat ben, om dit soort reizen te maken. En dat is niet zuiver van mijzelf. Wie ben ik dan om een soort waardeoordeel over dit soort landen te geven?

Na een paar dagen Laos heb ik al een warm gevoel bij het land, de mensen, de ruimte, rust, natuur en het veel rustiger verkeer.