45 km afdalen

45 km afdalen

Na een ontbijt in het op een heuvel prachtig gelegen hotel zouden we naar Champasak fietsen over een afstand van 80 km.

Maar Wim en ik zouden niet van die eigenwijze oude knarren zijn als het er toch weer een communicatie probleem zou zijn.

Ik was rond de klok van 8.00 uur klaar en zou de sleutel gaan inleveren. Wim kon nog verder zijn toilet doen. Ik zou wachten bij het restaurant. Na 10 a 15 min had ik Wim nog niet gezien. Dus ben ik gaan kijken bij het huisje. Daar stond geen fiets meer. Dus terug en kwam toen de eigenaresse tegen die tegen mij gebaarde dat Wim al de heuvel was afgefietst. Ik vond het wel raar, maar ging toch naar beneden. Na 1 km fietsen voelde het toch niet oké. Wij hebben de afspraak indien we elkaar kwijt zijn, laten we de telefoon 4x overgaan en sturen een SMS bericht. Wim bleek nog boven te staan en natuurlijk geërgerd waar ik was. Voordat we op weg waren was het een klein uur verder. 

Gelukkig een fantastische afdaling van 45 km waar onze ergenis weg kon wegwaaien.

Na 11 km afdaling zou er nog een prachtige waterval zijn met val van 120 meter. Maar met een snelheid van 60 km fiets je daar gemakkelijk voorbij. Toen ik het ontdekte was ik er al 5 km voorbij en terug klimmen had ik geen zin meer in.

Dus maar naar beneden gesuist om binnen 1. 30 uur in Pakse(50 km) te zijn. Daarna zijn we doorgefietst naar Champasak. Dat ligt werkelijk prachtig langs de Mekong rivier, met mooie gezellige guesthousesen heerlijke terassen aan de Mekong. 

Toeval of niet Wim zat in het vliegtuig naar Hong Kong naast een Nederlandse man. Die vloog door naar Bangkok en zou in Thailand en Laos fietsen . Geen idee dat we elkaar ooit nog zouden tegenkomen. Terwijl Wim in Tadlo bij Tim's Guesthouse met een vrouw stond te praten kwam die man uit het vliegtuig op de fiets voorbij fietsen. Hij was een ervaren fietser in deze gebieden en had nog een mooie tip voor ons. Fietsen langs de Mekong naar de 4000 islands. Op basis van die tip waren wij naar Champasak gefietst. Toen we voor een nacht een Guesthouse wilde reserveren bleek voor het eerst in de vakantie dat het vol was. De eigenaresse had wel een goede andere tip Anouxa Guesthouse. Daar aangekomen kwam Wim dezelfde man weer tegen samen met zijn levenspartner (eerste maand had hij alleen gefietst, 2e maand kwam zijn vrouw over). Uiteraard gaan we nu naar 4000 islands en blijven langer in Laos. Met die mensen was het gezellig op het terras aan de Mekong. 

Gistermiddag ben ik nog naar de oude tempel ruïne Wat Phou gefietst. Dat is een Angkoriaanse ruïne van en Khmer stad- en/of tegelcomplex. Het is gesticht in de 9e eeuw en was kortstondig de hoofdstad van de Khmer. Staat nu op de Unesco Werelderfgoedlijst.

Het was een mooie fietstocht en het complex ligt prachtig tegen de bergwand aan. Indrukwekkend wat een een stad dat moet zijn geweest. Er stonden uiteraard veel Boeddha beelden, maar ook prachtige eeuwenoude bomen en natuurlijk een prachtig uitzicht. Zeker tegen de avonduren krijg je prachtige luchten.

Als toetje 's avonds in het dorp nog een schimmenpoppenspel gezien met authentieke Laotiaanse muziek.

Een mooie afsluiting met een dag die wat geïrriteerd begon.