Zonsopgang aan de Mekong

Zonsopgang aan de Mekong rivier. 

Het verhaal wat Wim heeft geschreven is voor mij ook heel herkenbaar. 

Het citaat Albert Einstein past daar wel bij:

Live is like a bicycle, 

to keep your balance,

You must keep moving. 

Ik ga nu wat schrijven over de etappe 's van gisteren en het Pha Team National Park. 

Over de etappe van donderdag 20 februari kunnen we vrij kort zijn. Die was van Pakse (Laos) naar Kong Chiam in Thailand. We zijn de grens overgestoken en dat ging allemaal vrij snel. Stempels bij de Laotiaanse douane, klein formulier invullen, vingerafdrukken, foto, een gel over je handen en meten van koorts aan Thaise kant. Je krijgt een visum voor een maand d.m.v. stempels in het paspoort. De rit was verder over goede wegen, redelijk rustig en verder niet zo enerverend. 

Thailand is een koninkrijk en dat zie je ook aan de vele billboards die op gebouwen en op de straten hangen. Met de koning in Thailand mag je niet spotten, want dat kan je gevangenisstraf opleveren. Ik begrijp dat die niet mals zijn. 

Er is met name op de 67 jarige koning Rama X ( gekroond 4 mei 2019) nogal kritiek. Hij schijnt nogal een losbandig leven met vrouwen (4x gescheiden) te hebben. Maar hierover kritiek te hebben is not done. Er zijn al wat naaste medewerkers naar het buitenland gevlucht. 

Vrijdagmorgen om 5.00 uur opgestaan om de zonsopgang te kunnen aanschouwen. Ik was eigenlijk net op tijd (moest nog 20 km fietsen) want de zon stond al als vuurrode bol aan de horizon boven de Mekong rivier. Dat was natuurlijk een prachtig uitzicht op een hoge rotsachtige uitzichtpunt. Dan ben je niet de enige want er zijn honderden Thaise mensen die komen met bussen om dit ook te zien. Tweemaal wilde Thaise mensen met mij op de foto, ik was weer even "the Long John" van Vietnam. 

Verder een 5 km mooie wandeling gemaakt langs een hoge rotswand met prehistorische tekeningen. 

Ivm de warmte zijn we vaak 's middags vanaf 13.30u tot 16.00 uur op de kamer en luisteren muziek /podcasts en/of lezen we een boek.  Ook hier weer terassen aan de prachtige Mekong rivier. Overigens stroomt hier de rivier Mun in de Mekong en daardoor zie je kleurverschil.      Het heldere water van de Mun in het meer groenere water van Mekong. Kleurenblind als ik ben zie ik dat verschil niet zo. 

Vandaag 22 februari een rit van Khong Chiam naar Buntharik over 75 km. Wim en Jan zijn van die krasse oude knarren, die vanwege de leeftijd toch weer niet verder kijken dan hun neus lang is. Gevolg een aantal km de verkeerde kant op fietsen richting beginpunt van de Tour in Thailand. Met name Jan baalt daar even van waarom zijn richtingsgevoel niet altijd eenduidig is. Het was verder wel een mooie heuvelachtige rit met langs de weg vele rubber boom plantages. Ik heb wel vellen rubber verpakt zien klaarliggen, maar van het oogsten en persen heb ik vandaag niets waargenomen. Misschien de komende dagen. 

Om 13.30u al in Buntharik zodat we de middag en avond lekker in de schaduw kunnen blijven.