Op weg naar Bangkok

Op weg naar Bangkok

Vandaag dinsdag 25 februari fietste ik met een enorme positieve energie door Thailand.

Het oogt voor mij ook als een land met veel positieve mensen. 

Etappe ging van naar Khun Han over ruim 60 km. Als je in dergelijke bovenstaande stemming fietst ziet alles er nog veel mooier uit. Het landschap is natuurlijk uitgedroogd na maanden geen regen. Het wachten is natuurlijk op de moessontijd vanaf april. Er valt nu bijvoorbeeld veel blad van de bomen. Desondanks is toch nog een relatief groen landschap vanwege o. a. de vele palm, kokos, bamboe en eucalyptusbomen. Verder zie je rijstvelden, oogst van cassaves en lopen er her en der koeien in de wei. In Laos liepen die overal los en dus over de straat, maar dat kom je in Thailand llll meer tegen.

Thailand is in ontwikkeling al wel een stuk verder dan Laos. Welvaart is hoger, je ziet betere huizen en minder straatverkoop. 

In Khun Han aangekomen kwamen we in een bungalowpark waar een zwembad was. Daar hebben we maar gelijk gebruik van gemaakt. Toch wel prettig na een warme fietstocht van ruim 60 km gelijk een duik te kunnen nemen.

Een ander bijzondere attractie was een aantal tempels die geheel zijn opgebouwd uit diverse soorten bierflessen en ook wel blikjes. Ze zijn dik ingelegd met cement. Ook de vloeren zijn van de onderkant van de flessen die naar boven zijn ingelegd. Ik begrijp dat deze monniken dat o.a. uit milieu motieven hebben gedaan. Kun je met gerust hart nog eens een bierfeestje organiseren.

Woensdag 26 februari onze weg vervolgd naar Si Saket over 60 km. Doel om naar het station te fietsen en de trein te nemen naar PakChong vlakbij het Nationale park Khao Yai.

Een warme fietstocht veelal over een drukke weg. Dat is beduidend minder genieten en blij zijn dat je er bent. In Sisaket ontmoette we een Thaise jongeman die de hele middag met ons optrok. Hij leek in 1e instantie wel wat Engels te kunnen maar dat viel wel tegen. Wel bracht hij ons in contact met een monnik die ons in de tempel heeft gezegend.

Communicatie is nog wel een dingetje. Mensen begrijpen soms echt niet wat je bedoelt. Zo afgelopen zondagmorgen toen we wilde ontbijten in een plaatselijk etablissement. Ze hadden daar wel goede cappuccino, wat we de vorige avond hadden ontdekt. Maar bij het ontbijt wilde we eerst thee, zo hadden we afgesproken. 

Op een gegeven moment kwam de man met cappuccino en thee aanzetten, terwijl uitdrukkelijk hadden aangegeven eerst thee en ontbijt. Nadat we de cappuccino hadden op gedronken was het wachten op een ontbijt aanbod dmv een menukaart. Na ruim 10 minuten zagen we niemand meer, nog eens rondgekeken en toen maar geld neergelegd en gegaan.

In Sisaket was er vanaf 17.00 uur een boeddhistisch dans en gebedsviering. Hieraan deden honderden vrouwen in het geel-rood gestoken mantelpakjes. Ze zagen er op hun best en aantrekkelijk uit. Ze poseerde prachtig voor de vele fotosessies en het waren prachtige positieve dansen. Uiteraard werd dit bijgewoond door de monniken van de plaatselijke tempel. 

's Avonds om 20.30u met de trein naar Pak Chong.' s Middags toen Wim treinkaartjes kocht vertelde hij dat we de fietsen al moesten afgeven op het station. Dat snapte we niet en ze konden het ons niet uitleggen. Maar het bleek dat de fietsen al een trein eerder gingen en keurig klaar stonden op station waar we aankwamen. 

Wij hadden ligplaatsen in de trein, zodat we wat konden slapen. Beter als in Nederland, Duitsland waar je met zijn zessen in een coupé ligt. In deze wagons lig je in de lengte, kun je ligplaats met een gordijn afsluiten. Prima airconditioning dat is bij ons ook wel eens anders. Wel al om 2.30u uur in Pakchong en dan is het wel lang wachten. Ineens zie je dan ook de zwervers her en der slapen. 

Om 3.30u maar eens besloten de stad vanaf het station in te rijden. Ongelooflijk voor ons westerlingen wat er al een activiteiten zijn op de markt. Het begint dan, maar als je een half uur later komt dan is volop activiteit. Ook een enorme markt met naast groenten, fruit ook veel vleesverkoop.

Om 6.00 uur zie je 3/4 monniken in een rijtje lopen om hun eten bij elkaar te bedelen. Dat gaat telkens met een ceremonieel gezang en gebed. 

We moesten vanuit Pak Chong nog een 20 km fietsen naar het hotel. 

Ik had vandaag nog energie om daarna ruim 8 km pittig te klimmen naar het informatiecentrum van het park, in totaal 42 km . Er schijnen daar o.a. olifanten, apen, bruine beren en slangen te zitten. Waarschijnlijk zullen wij ze niet spotten, maar morgen gaan we wandelen en je weet maar nooit.